‘Mijn fascinatie voor vogels begon toen ik nog in de wieg lag en mijn eerste woordjes begon te brabbelen. Ik noemde mijn zwart-witte vogel knuffel Pica pica. Later kwam ik erachter dat dit de Latijnse naam voor Ekster was. Ik tekende vogels, terwijl mijn klasgenootjes auto’s en kastelen tekenden. Vol bewondering keek ik naar de vogels die afkwamen op de zelf geregen pindakettingen in onze achtertuin. Dat is het mooie van vogels, je hoeft helemaal geen verre reizen te maken om ze waar te nemen. Vogels zijn er overal en altijd, dag en nacht. Zonder vogels zou onze wereld maar een stille bedoeling zijn.

Toen ik leerde lezen kreeg ik van mijn ouders mijn eerste vogelboekje en met behulp van mijn opa’s oude verrekijker leerde ik de vogels in onze achtertuin herkennen. Plotseling waren er kool- en pimpelmezen, zanglijsters, merels, gaaien, roodborstjes, grote bonte spechten en af en toe zelfs een sperwer die het had gemunt op alle andere vogels in onze tuin.

Ik ben nooit meer gestopt met het determineren van vogels en nu, meer dan 25 jaar later, heb ik een wereldrecord op mijn naam staan, twee boeken geschreven, documentaires en podcasts gemaakt en zet ik me als ambassadeur van het IUCN NL landaankoopfonds in voor de bescherming van vogels wereldwijd en de ecosystemen waarin ze leven. Ik weet zeker dat ik nooit meer zal stoppen met deze fantastische hobby’.

Foto: Marjory Haringa